Bhumi Joshi.

                                                        બાપુજી  બા ના ગયા પછી બાપુજી જ ઘરના વડિલ. ઘરના ફળિયામાંથી ખબર પડી જાય કે બાપુજી ઘરમાં છે કે નહીં ? કારણ ઘરના ફળિયામાં પણ એના અસ્તિત્વનો એહસાસ રહતો. આમ તો મારા પપ્પા કરતા એ દસ જ મિનિટ મોટા. પણ, મોટા ખરાને એટલે અમે એમને 'બાપુજી' કહીને બોલાવીએ. પચાસ વર્ષની ઉંમરે એકપણ ચાંદીનો વાળ જોવા ન મળે એનું વિસ્મય મારામાં હજુ અંકબન્ધ છે. બાર વર્ષથી ડાયાબિટીસનો રોગ હોવા છતાંય શરીર એકદમ કસાયેલું. સ્વભાવે તેજ પણ હ્દય બહુ કોમળ. સ્નેહ અને લાગણીનો અખૂટ ભંડાર. સંયમી ને શિસ્તબદ્ધ જીવનમાં માનનાર.  કોઈ પણ બાળકને કંઈ પણ થાય કે વાગે તો એનાથી સહન ન થઈ શકે. એ ચિડાય જાય, ખીજાય જાય. બધાને ચિંતા એ રહતી કે એ વિષયમાં બાપુજીને શું કહેશું. લાગણી વ્યક્ત કરવાનું એકમાત્ર સાધન હતું એમની પાસ ને એ પણ એમનો ગુસ્સો.  માતાજીમાં પુરી શ્રધ્ધાને આસ્થા એમને. દરેક તહેવાર ધામધૂમથી જ ઉજવવાના એમની સાથે. બાની જેમ તેઓ પણ  કેહતા, "પરબ સારા કરો તો વરસ સારા જાય." તહેવાર ગમે તે હોય પણ એ તો તૈયાર જ હોય હો!  હજુ, આજેય યાદ છે એ વર્ષો પહેલાંની યાદગાર ધુળેટી. અમે બધા ભા

'Man Of the Curtain' why not 'Women Of the Curtain' ?  Just yesterday I came across the news of the new experiment of Japanese system projects Realistic shadow of Moving Men on Window curtains to protect women living alone. It is said that Leo Palace 21 aptly gave name to it 'Man On the Curtain'. Nodoubt this news is the pleasant news for the ordinary people who thinks that women should be saved or even many women are also happy to read this news because they all are raised under the dominant structure of society. Many women also think that it is necessary to have someone like "He" to save her. I am surprised because the most technologically advanced nation - Japan in  the whole world also have same attitude towards  women. After reading this news i just read some of the pages of Women in Japan (history and role of women and Gender role) from various sources and then jump to the conclusion that Somethings to remain the same for women all ov